Serwis redagowany przez zespół Dynamiki Ekspozycji, poświęcony jest zjawiskom muzealnym. Prezentowane tu treści dotyczą innowacji w muzeach (o digitalizacji zbiorów czytaj na blogu „Wejdź Między Muzea”) i ich nowej roli wobec globalnych przemian społeczno gospodarczych. Jakie jest miejsce muzeum w gospodarce wiedzy? Przed jakimi szansami i zagrożeniami stają współcześnie muzea? Jak muzeum może stać się ważnym aktorem w społeczności lokalnej i przysłużyć się do jej rozwoju? Zapraszamy do wspólnego poszukiwania odpowiedzi na te pytania!
Wyślij kopię 'Żeglowanie jest koniecznością' do znajomego!
Loading ...
Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Polska (CC BY-SA 3.0)PARTNERZY:
MAŁOPOLSKI INSTYTUT KULTURY W KRAKOWIE, ul. ul. 28 lipca 1943 17c, tel.: +48 12 422 18 84, 631 30 70, 631 31 75, NIP: 675 000 44 88 | Projekt i wykonanie | Polityka prywatności
Myślę, że można tu jeszcze dodać kolejny ważny element tej metafory: okręt to załoga. Żaglowiec na falach oceanu utrzymują przede wszystkim ludzie i ich zespołowa praca. Ćwiczenie dla zespołów „kim byśmy byli, gdyby nasza instytucja była okrętem” to jedna z metod symualcyjnych wykorzystywanych dla usprawnienia pracy w grupie. Wykorzystywane jest przy tym zjawisko, że ludzie chętniej współdziałają wobec wspólnego, wyraźnego zagrożenia/ wroga. dla marynarzy jest nim żywioł. W codziennej pracy instytucji kultury czasem trudno zidentyfikować takiego wspólnego przeciwnika choć pogoda się psuje a sztorm jest właściwie zawsze…
Mnie w żeglowaniu najbardziej fascynuje- w ramach analogii z pracą kreatywną- waga dobrego wykorzystania zasobów. Mam na myśli nie tylko załogę, która jest koniecznością (chociaż kpt Jack Sparrow udowodnił, że wyłącznie do wypłynięcia z portu), ale przede wszystkim poruszanie się dzięki wykorzystaniu wiatru, który trzeba złapać w żagle. Wiatr po prostu jest, dostępny za darmo, choć niezależnie od nas. Największą sztuką jest zjednoczenie załogi nie tylko w obliczu zagrożenia, ale aby wspólnie przemierzać oceany, że tak patetycznie powiem. Żywioł nie jest w tym sensie tylko zagrożeniem, choć nim bywa, ale również potencjałem. A dla niektórych wręcz powodem życia.