Muzeoblog

badania w kulturze

Muzeoblog

Serwis redagowany przez zespół Dynamiki Ekspozycji, poświęcony jest zjawiskom muzealnym. Prezentowane tu treści dotyczą innowacji w muzeach (o digitalizacji zbiorów czytaj na blogu „Wejdź Między Muzea”) i ich nowej roli wobec globalnych przemian społeczno gospodarczych. Jakie jest miejsce muzeum w gospodarce wiedzy? Przed jakimi szansami i zagrożeniami stają współcześnie muzea? Jak muzeum może stać się ważnym aktorem w społeczności lokalnej i przysłużyć się do jej rozwoju? Zapraszamy do wspólnego poszukiwania odpowiedzi na te pytania!

Emailuj 'Instalacja "Powiązania" na Małym Rynku w Krakowie' do znajomego

Wyślij kopię 'Instalacja "Powiązania" na Małym Rynku w Krakowie' do znajomego!

* Required Field






Separate multiple entries with a comma. Maximum 5 entries.



Separate multiple entries with a comma. Maximum 5 entries.


E-Mail Image Verification

Loading ... Loading ...

  • Zdzich pisze:

    jestem zachwycony instalacją na Małym Rynku. wreszcie prezentacja zabytków nienachalna, inspirująca, zabawna, wciągająca w grę, a co rzadko spotykane: przemyślana od a do z, włącznie materiałami drukowanymi w tym samym stylu i do wykorzystania na później.
    SUPER!, brawa dla twórców i gratulacje dla wykonawców,
    Zdzich

  • ada0304 pisze:

    Również jestem zachwycona wystawą! Można znaleźć chwilę spokoju w tym zagonionym mieście, i to w samym centrum, przy relaksujących dźwiękach muzyki. Widać, że coraz częściej Kraków bawi się z mieszkańcami i turystami nowoczesnością w przestrzeni (np. z okazji roku szopenowskiego – kilka kolorowych fortepianów w mieście, pufy na przystankach, art boom festiwal i jego atrakcje – kula z anten satelitarnych na pl. Jeziorańskiego czy przekreślone znaki „Kraków” w Starym Mieście oraz biała kamienica na Kazimierzu). Naprawdę polecam!

  • Ela pisze:

    srebrny deszcz (jak nazywają Rosjanie włosy anielskie), ruszane wiatrem rolety okien, za którymi przemykają postacie, krzątające się wewnątrz jakiejś swojej przestrzeni, czy też przeniesione na inne tworzywo rurki pomnika Sybelliusa w Helsinkach? Takie punktowe, zewnętrzne skojarzenia, dopełniające i ożywiające przekaz, przewijający się w zamieszczonych komentarzach – odczucie uniwersum świata, przenikanie się zjawisk, uzupełnianie wrażeń. Tymczasem tutaj nie folia, plastik, czy metal, ale gibkie, białe, czyste, delikatne sznurowe pędy. Po zbliżeniu i wejściu w środek – szalejące w światłocieniach i poruszeniach białe sznurki – miękkie w swojej plastyce. Forma miękka w odbiorze. A ogólnie, to musi być coraz trudniej z roku na rok przygotowywać Dni Dziedzictwa, pozostając w jednej przestrzeni Małopolski. Dlatego sznurowadło jest bardzo odświeżającym spojrzeniem, choć podejrzewam, że trudnym w odbiorze dla klasycznego „zwiedzającego muzeum”. Bo tutaj trzeba sobie to samemu utkać i zasznurować w sens. Choć myślę, że poczucie lekkości formy i przekonanie, że świat dostarcza wielu drobnych zachwytów, udziela się.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

Możesz użyć następujących tagów oraz atrybutów HTML-a: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>