Wszystkich zainteresowanych tematyką partycypacyjnych muzeów, a także wykorzystywaniem historii mówionych i dokumentów osobistych zapraszamy na warsztaty, które odbędą się  w Małopolskim Instytucie Kultury w Krakowie przy ul. Karmelickiej 27.

Warsztaty mają na celu prezentację metody rtf (relacje-teksty-forma), która powstała jako część projektu pod nazwą „Pamięć – dziedzictwo – społeczności lokalne”. Metoda rtf może być zastosowana w muzeach w działaniach angażujących lokalną społeczność, zwłaszcza gdy:
– pojawia się potrzeba zgromadzenia różnorodnych dokumentów osobistych;
– warto przeprowadzić rozmowy z mieszkańcami, np. przy realizacji wystaw związanych z historią najnowszą;
– istotna jest wewnętrzna perspektywa interpretacyjna lub wprowadzenie różnorodnych perspektyw interpretacyjnych (w tym np. historycznej, kolekcjonerskiej, artystycznej);
– muzeum chce być miejscem dobrych spotkań;
– podejmowane są działania zmierzające do stworzenia pracowni historii mówionej lub podobnej instytucji mającej na celu dokumentację dziedzictwa najnowszego.
Prezentacji konkretnych narzędzi będzie towarzyszyć wspólne poszukiwanie możliwości ich aplikacji w muzeum.
Metoda rtf została zastosowana przez MIK w projekcie „Pamięć – dziedzictwo – społeczności lokalne” zrealizowanym w latach 2004–2006 w ramach europejskiego programu Kultura 2000.

W ramach tego projektu powstała „Księga uwolnionych tekstów”, która stała się modelem dla kilku podobnych publikacji zrealizowanych przy użyciu metody rtf.
Podczas warsztatów uczestnicy otrzymają publikację na temat metody rtf pt. „Uwalnianie tekstów w weekend”.

Warsztaty odbędą się w godzinach 10.00-16.00.

Koszt uczestnictwa wynosi 100 PLN (płatne przelewem na konto: 17 1060 0076 0000 3210 0016 2355 z dopiskiem Dynamika Ekspozycji) przed zajęciami lub po (na podstawie wystawianej przez organizatora faktury). W trakcie warsztatów zapewniamy kanapki i napoje. Uczestnicy zajęć otrzymają zaświadczenia.

Chętnych prosimy o odesłanie ankiety zgłoszeniowej faksem lub mailem: hajduk@mik.krakow.pl
Prowadzący:
Łucja Piekarska-Duraj – zajmuje się antropologią społeczną i z tej perspektywy doradza muzeom, jest także autorką podręcznika metody rtf „Uwalnianie tekstów w weekend”. Pracuje w programie „Dynamika Ekspozycji” w MIK.

Piotr Idziak – animator społeczny, etnolog. Pracuje w programie „Dynamika Ekspozycji” w MIK.

Podczas zajęć poświęciliśmy sporo czasu na… granie. Zaczęliśmy od gry w Chłopską Szkołę Biznesu, potem na stolikach wylądował ostatni hit z IPN-u Kolejka. Jest to gra planszowa opowiadająca o urokach konsumpcji w PRL. Gry te posłużyły jako studia przypadku. Na ich przykładzie były prezentowane zagadnienia związane z tworzeniem, wydawaniem i wykorzystywaniem planszówek przez instytucje kultury. Oprócz tych tytułów analizowaliśmy też wybrane nowoczesne planszówki (m.in. Filary Ziemi, Carcassone, La Citta, Osadnicy, Twilight Struggle…). Dopełnieniem tej części była prezentacja miejsc w sieci, z których można czerpać wiedzę o grach (serwis Board Game Geek, forum Gry Planszowe, blog Games Fanatic).
Z wykorzystaniem gromadzonych w trakcie warsztatu informacji przeprowadziliśmy dwie sesja kreatywne. Pracowaliśmy nad stworzeniem wstępnych koncepcji własnych gier. Wybieraliśmy tematy, zbieraliśmy pomysły na mechanikę gier i planowaliśmy dalsze kroki na drodze ich tworzenia.
Warsztat zakończyliśmy szukając odpowiedzi na pytanie: jak można wykorzystywać gry w naszych instytucjach?

Wszystkim uczestnikom bardzo dziękujemy za to inspirujące spotkanie!

Wykorzystanie gier do promocji dziedzictwa kulturowego (i dziedzictwa do tworzenia gier) jest dla nas na tyle ciekawym zagadnieniem, że zdecydowaliśmy się zorganizować warsztatowe spotkanie poświęcone grom w instytucjach kultury.

Podczas zajęć zostaną zaprezentowane najnowsze gry planszowe tworzone w instytucjach kultury, m.in.: Kolejka i 303 wydane przez IPN oraz nasza Chłopska Szkoła Biznesu. Uczestnicy na przykładzie tych i innych tytułów zapoznają się z nowoczesnymi grami planszowymi, naszymi doświadczeniami w zakresie ich tworzenia i sposobami na jakie mogą one prezentować dziedzictwo kulturowe.

W trakcie części warsztatowej, uczestnicy wraz z zaproszonymi ekspertami, będą tworzyć wstępne koncepcje gier do zrealizowania w swoich instytucjach. Będziemy też zastanawiali się jak wykorzystać gry jako element oferty edukacyjnej, produktu turystycznego czy działań promocyjnych.

Dwudniowa sesja warsztatowa obejmuje 12 godzin (6 godzin każdego dnia). Warsztaty odbędą się 24 i 25 marca 2011 w siedzibie Małopolskiego Instytutu Kultury przy ul. Karmelickiej 27, w godzinach 9.30 – 15.30.
Zajęcia poprowadzą: Karol Madaj i dr Tomasz Ginter z IPN (autorzy gier Kolejka i 303), oraz Piotr Idziak i Sebastian Wacięga z MIK (autorzy gry Chłopska Szkoła Biznesu).

Koszt uczestnictwa wynosi 200 zł (płatne przelewem na konto: 17 1060 0076 0000 3210 0016 2355 z dopiskiem Dynamika Ekspozycji). W trakcie warsztatów zapewniamy kanapki i napoje. Uczestnicy zajęć otrzymają zaświadczenia.

Chętnych prosimy o przesłanie ankiety zgłoszeniowej faxem: (12) 422 55 62 lub mailem: hajduk(at)mik.krakow.pl do 18 marca 2011.

Zapraszamy!

Zapraszamy do udziału w konferencji
SYSTEMY MULTIMEDIALNE DLA MUZEÓW I GALERII
16 czerwca 2010 roku, Warszawa

Uprzejmie informujemy, że konferencja odbędzie się w Centrum Chopinowskim w Warszawie. Po zakończeniu obrad w programie przewidziane jest zwiedzanie Muzeum Fryderyka Chopina. Mamy nadzieję, że ta prestiżowa i ciekawa lokalizacja wzbudzi Państwa zainteresowanie oraz dostarczy dodatkowych korzyści wszystkim tym, którzy zdecydują się na swój udział w konferencji. Poniżej umieszczamy aktualny program i zapraszamy bardzo serdecznie do udziału.

W PROGRAMIE
– Wprowadzenie do programu seminarium i objęcie prowadzenia przedpołudniowej części obrad
prof. dr hab. Łukasz Turski
– Multimedia a interaktywność. Centra nauki jako miejsce doświadczenia realnego i wirtualnego
Robert Firmhofer (dyrektor Centrum Nauki Kopernik)
– Młodzież z w centrum nauki? Projekt wystawy Re: generacja
Małgorzata Kot (koordynator galerii Re:generacja w Centrum Nauki Kopernik)
– Muzeum Fryderyka Chopina: elementy multimodalne a multimedialne ekspozycji stałej. Nos dla tabakiery?
Alicja Knast (kurator Muzeum Chopina)
– Zintegrowanie nowoczesnych form multimedialnych i interaktywnych z elementami stałymi wyposażenia wystawienniczego na przykładzie muzeum F. Chopina w Warszawie
Jarosław Kołcun (Z-ca Dyrektora Dział Systemów Multimedialnych, Microtech International SA)
– Projekt Muzeum Historii Żydów Polskich – multimedialność jako narzędzie pozwalające lepiej zrozumieć sens ekspozycji
Jerzy Halbersztadt (dyrektor Muzeum Historii Żydów Polskich)
– Nowe technologie i rozwiązania multimedialne w muzealnictwie. Zintegrowane systemy zarządzania
Agata Sitko (Z-ca Dyrektora Handlowego AV Integration, Trias SA)
– Nowe technologie informatyczne w multimedialnej prezentacji obiektów muzealnych
dr inż. Wojciech R. Wiza (Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu)
– Multimedialny pokaz (spektakl) z okazji 100. rocznicy Stanisława Wyspiańskiego w Muzeum Narodowym w Krakowie
Janusz Wałek (autor scenariusza)
– Oświetlenie, dźwięk i multimedia w reżyserii przestrzeni ekspozycyjnej na przykładzie Europejskiego Centrum Bajki oraz innych ekspozycji stałych i czasowych
Krzysztof Lang (Promuzeum)

FORMULARZ ZGŁOSZENIOWY
– on-line: www.cpi.com.pl/imprezy/2010/sm/formularz_pr.php
– faxowy: www.centrumpr.com.pl/formularz_muzea.pdf

* Jeśli dowiedzieli się Państwo o seminarium z tej informacji – prosimy o wypełnienie jednego z powyższych formularzy zgłoszeniowych oraz o zaznaczenie pola „Skąd dowiedzieli się Państwo o seminarium: portal/serwis patrona medialnego” – celem mierzenia skuteczności przekazu.

Kontakt z organizatorem: pr@cpi.com.pl

Zanim opowiem o samej aranżacji naszej wystawy chciałabym postawić kilka kwestii związanych szerzej z tematem, który jest sporym wyzwaniem zarówno dla muzeów i muzealników, jak dla zwiedzających. Chodzi o prezentacje pokonkursowe projektów o charakterze nieprofesjonalnym. Kolekcje powstałe w wyniku takich działań mają zazwyczaj charakter tymczasowy i nie wzbogacają na trwałe zbiorów muzeów. Nie mają wielkiej wartości artystycznej, ale trzeba je ochraniać (przynajmniej na czas wystawy), umożliwiając jednocześnie zwiedzającym jak najbliższy kontakt z nimi. Co więcej w samych projektach ogromną rolę odgrywa proces, który znów trudno uchwycić przy pomocy klasycznie traktowanych eksponatów.

Chcąc niejako uprzedzić zwiedzających podziemia MEKu, pierwszy umieszczony na sztaludze komunikat wprowadzający w sezam ze „Skarbami Małopolski”, głosił „Ta wystawa nie pokazuje dzieł sztuki. Pokazuje efekty poszukiwań.”
Uznaliśmy, że projekt zyska na bliskości, a sama aranżacja wystawy może bazować na wpisanej w nią prowizorce i należy przyjąć to za zaletę tej konkretnej sytuacji muzealnej. Z Marcinem Klagiem zdecydowaliśmy, że „Skarby Małopolski” powinny uzyskać autentyczną oprawę przy rezygnacji z klasycznych środków muzealnych, jak np. podpisywanie wszystkich prac. Zamiast tego wykorzystaliśmy słupy ogłoszeniowe, na których zawisły kartki z katalogu wystawy- można było przeczytać opis i komentarze twórców. Na ręcznie składanych kartonowych pudłach znalazły się ręcznie zapisane pytania skierowane bezpośrednio do zwiedzających. Chodziło o zaproszenie do refleksji nad tym, czym dziedzictwo jest, może się stać, czym nie powinno być.

Sale w lochach były trzy. Jedna, całkowicie wyciemniona, pełniła funkcje kinowe. Tutaj można było obejrzeć film „Wielka eksploracja”, który pokazywał początki projektowego myślenia w „Skarbach…”. Była to także próba dokumentacji procesu w budowaniu większego programu edukacyjnego. Sala druga została nazwana salą miedzianych cylindrów, a to ze względu na wykorzystane tu ekspozytory, zaprojektowane i użyte wcześniej przy innej okazji w MEK. W sali trzeciej, wykorzystaliśmy naturalne warunki piwnicy- ceglane ściany i wysokie piwniczne okienka. Na jednej ze ścian zawisły proporce i godła i stąd nadaliśmy jej przydomek „sali TIRa”.

Temat dziedzictwa nie jest przezroczysty. Wierzymy, że w projektach edukacyjnych prawdziwa praca z dziedzictwem powinna polegać na budowaniu relacji, na oswajaniu go, na czynieniu z dziedzictwa sprawy osobistej. W tegorocznej wystawie „Skarbów Małopolski” chcieliśmy dowartościować dynamikę projektowego procesu, co najmniej równie ważną, jak same efekty pracy. Jednocześnie zależało nam na pokazaniu strategii przetwarzania rzeczy bliskich i ogólnodostępnych w prace, które są esencją autentycznych -choć czasem mało spektakularnych- poszukiwań tożsamościowych.

Ekspozycja, wkomponowana będzie w bogato zdobione wnętrze Sali Kominkowej „Florianki”. Kartonowe boksy o ustalonym wymiarze, pozwalają regulować wysokość postumentów. Dzięki możliwe będzie podkreślenie rangi poszczególnych eksponatów i jednocześnie nadanie dynamiki całej ekspozycji. Pudła spełnią również inną rolę, oddając charakter dwudniowej wystawy – krótkiej, tymczasowej.
Atrybuty wybranych symboli przedstawione zostaną w postaci współczesnych przedmiotów jednak odrealnionych, by uniknąć bezpośredniego powiązania z przedmiotami codziennego użytku i nadać im nowego znaczenia. Zabieg ten ma urozmaicać wystawę o obiekty trójwymiarowe, kojarzone bezpośrednio z grafikami widniejącymi na polisach.
Poprzez serię pieczątek, dających możliwość skomponowania sobie własnej polisy, zachęcamy zwiedzających do zabawy. Przygotowane wcześniej blankiety, które chętni mogą zapełnić wybranymi ornamentami i hasłami, stanowią niekonwencjonalny nośnik reklamowy. Zaś na samym końcu wystawy będzie można „odpukać w niemalowane drewno”. Zapraszamy!

Wystawa tworzona jest w ramach XI Małopolskich Dni Dziedzictwa Kulturowego realizowanych przez Małopolski Instytut Kultury.

Opracowanie:
Zespół programu Dynamika Ekspozycji
Projekt:
Sabina Francuz