We Are Museums to dwudniowe wydarzenie przeznaczone dla wszystkich zainteresowanych innowacjami w branży muzealnej.

Zorganizowane po raz pierwszy w 2013 roku, We Are Museums prezentuje najnowsze zjawiska tworzące przyszłość muzeów. Na konferencji wystąpią pracownicy muzeów z najnowocześniej myślących instytucji, którzy będą się dzielić się swoimi doświadczeniami i inspirować uczestników do przeprowadzenia zmian w ich instytucjach. Przez ostatnie dwa lata zjawiska takie, jak druk 3D, sprawy związane z prawami autorskimi, budowa strategii cyfrowych, modele biznesowe oraz inne nowoczesne projekty pojawiały się w takich instytucjach, jak Metropolitan Museum of Art, Rijksmuseum, Nordiska Museet, Tate, Victoria & Albert Museum, Cooper-Hewitt Design Museum, Whitney Museum i w wielu innych.

Podczas We Are Museums swoje miejsce znajdą prezentacje mające pomóc w kształtowaniu przyszłych wizji
muzealnych i przydatne w teraźniejszości. Uczestnicy konferencji będą mogli wziąć udział w serii trzech sesji z Sree Sreenivasanem, Chief Digital Officer z Metropolitan Museum of Art, na której będą mogli dowiedzieć się, jak można prowadzić jeden z działów muzeum tak, jakby był startupem. Na prezentacjach zostaną poruszone także kwestie budowania zespołu, nadawania cyfrowych kompetencji, aplikacji mobilnych, storytellingu, formułowania modeli biznesowych dla muzealnych produktów, sztuki internetowej, kuratostwa i pozyskiwania globalnej publiczności. O wszystkim opowiadać będą pracownicy takich instytucji, jak Pałac w Wersalu, British Museum, Muzeum d’Orsay, Van Gogh Museum, Muzeum Żydowskiego w Berlinie i innych. Uczestnicy konferencji będą mogli także wziąć udział w dwóch z czterech jednogodzinnych warsztatów dotyczących budowania strategii na Twitterze, licencji cyfrowych lub technologii ibeacon.

We Are Museums aktywnie współpracuje z lokalnymi organizacjami – wśród partnerów konferencji znajduje się m.in. Betahaus, w którym 31 maja odbędzie się otwarte dla publiczności „Social Media One Night Stand” z Sree Sreenivasanem. Pełna lista partnerów, wśród których znajdą się startupy, inkubatory i biura co-workingwe, znajdzie się na stronie wydarzenia. We Are Museums współpracuje także z ME Collectors Room, DDR Museum, MuseumPortal, ArtConnect Berlin i British Council.

We Are Museums jest założycielem Museum Think Tank, społeczności pracowników berlińskich muzeów i miejsca dyskusji o kwestiach związanych z komunikacją cyfrową oraz budową społeczności innowacji.
We Are Museums zostało stworzone przez dwie pochodzące z Francji specjalistki zajmujące się kulturą i skupia ponad 200 pracowników muzeów, studentów, badaczy, blogerów i dziennikarzy z 15 krajów.

Kontakt: press@wearemuseums.com Strona internetowa: www.wearemuseums.com

Zajęcia były dla nas eksperymentem, nie tylko na poziomie organizacyjnym, choć i to dostarczyło wielu ciekawych wniosków na przyszłość. Tworząc program warsztatu, wraz z Dianą Durbay z Buzzeum uznaliśmy, że dla przedstawienia pełnego cyklu pracy kreatywnej w muzeum warto spojrzeć na ten problem z perspektyw zazwyczaj zaangażowanych w ten proces osób. Idąc za tym założeniem warsztat przyjął formę zabawy role playing. Wybraliśmy cztery podstawowe role, w które wcielili się uczestnicy warsztatu. Byli więc najpierw w zwiedzającymi, potem konsultantami analizującymi potrzeby muzeum, a następnie menadżerami projektu tworzącymi brief kreatywny, by na koniec wejść w role projektantów starających się odpowiedzieć na brief ciekawym rozwiązaniem technologicznym lub wystawienniczym.

Na pierwszym etapie zajęć uczestnicy otrzymali karty identyfikacyjne z imionami swoich bohaterów i w zespołach stworzyli proste portrety tych postaci, po czym wyruszyli zwiedzać wybrane muzea i oglądali je z perspektywy tych osób.

Muzeum Narodowe zwiedzał więc Javier – student na stypendium Erasmus, i Alexander – aktywista społeczny. Grupy reprezentujące te postaci zbierały refleksje i wnioski, starając się patrzeć na muzeum ich oczami. Ze względu na krótki czas warsztatu przyjęliśmy, że wizyta w muzeum będzie poświęcona szczególnej analizie jednego wątku – wybranego eksponatu. W Muzeum Narodowym była to Pomarańczarka, czyli Żydówka sprzedająca cytryny Gierymskiego.

Na kolejnym etapie warsztatu uczestnicy musieli się skupić na pracy konsultanta muzealnego i zdobyć jak najwięcej informacji o celach i kierunkach działania muzeum. Próbowali zdobyć informacje, do jakich grup odbiorców muzeum przede wszystkim adresuje swoją działalność, o jakich odbiorców chce się starać itp. Nie chodziło tu o uzyskanie bardzo wyczerpujących odpowiedzi, ale o postawienie uczestników w sytuacji stawiania pytań i dociekania, dla kogo właściwie mają pracować?
Wreszcie uczestnicy wcielili się w role menedżerów projektu ze strony muzeum i mieli przygotować brief kreatywny dla studia projektanckiego, u którego zamawiają usługę – stworzenie rozwiązania technologicznego udostępniającego dany obiekt określonym odbiorcom. Na tym etapie największą trudnością było połączenie w całość wielu zebranych do tej pory wątków i zaprezentowanie ich w logicznym układzie briefu. Na koniec uczestnicy stali się projektantami – pracownikami studia, które podjęło się realizacji briefu. Ich zadaniem było stworzyć i zaprezentować opisane w briefie rozwiązanie. Głównym wyzwaniem tej części warsztatu było odpowiedzenie na realne potrzeby wystawiennicze za pomocą cyfrowych rozwiązań.

Uczestnik warsztatów Andrew Lewis z Victoria and Albert Museum na swoim blogu zwrócił też uwagę na aspekt pracy zespołowej przy tworzeniu wspólnego projektu:

It was a great idea to take experience and knowledge and mix it up to get people working up transferrable solutions. I particularly liked that group working involved all aspects of service design. It was about using digital, but as in real life, the real challenges are usually not technological. They are about working productively with other people, managing change within differing social and organisational cultures and all the little things that people love, fear and ponder.

Szybkie tempo pracy zaowocowało bardzo inspirującymi pomysłami, które zostały na koniec zaprezentowane z wykorzystaniem niezwykle kreatywnych form. Podczas prezentacji uczestnicy skupiali się na doświadczeniu odbiorców swoich rozwiązań.

Celem warsztatu było wspólne i błyskawiczne przejście przez podstawowe elementy procesu twórczego. Zaproponowany cykl prowadził od diagnozy potrzeb odbiorców, przez analizę treści i potrzeb muzeum, stworzenie koncepcji opisanej w briefie kreatywnym, po wygenerowanie realizującego te założenia projektu i przedstawienie jego prototypu. Dynamice pracy sprzyjał ograniczony czas – na każdy z czterech etapów pracy przypisana było 1 godzina. Warsztat nie służył więc dogłębnej prezentacji poszczególnych etapów procesu twórczego w muzeum, a raczej pozwalał zobaczyć go jako całość i uchwycić relacje między poszczególnymi fazami pracy.

Materiały warsztatowe i prezentacja z przebiegiem zajęć są dostępne tutaj:

Kształt drugiej edycji WAM potwierdził kierunek, w którym rozwija się ta inicjatywa. Na tle spotkań adresowanych do ludzi związanych z muzami We Are Museums wydaje się szczególne. Po pierwsze, spotkanie ma charakter wybitnie międzynarodowy. W tym roku swoje wystąpienia mieli tu m.in.: Seb Chan (Smithsonian Cooper-Hewitt, National Design Museum, USA), Andrew Lewis (Victoria & Albert Museum, UK), Becky Manson (Tate, UK), Mirjam Wenzel (Jewish Museum, DE), Kajsa Hartig, (Nordiska Museet, SE), Sarah Hromack (Whitney Museum of American Art, US), Silvia Filippini-Fantoni (Indianapolis Museum of Art, USA), Elise Albenque (Palace of Versailles, FR). Prezentacje dotyczyły bardzo szeroko pojętego zagadnienia wykorzystania w muzeach technologii komunikacyjnych.
Zakres poruszanych tematów pozwalał jednak odnieść wrażenie, że ta tematyka przenika obecnie coraz więcej sfer działalności muzeów.

Po drugie, WAM to nie tylko wykłady, ale także sesje poświęcone specyficznym zagadnieniom i prezentacje lokalnych projektów muzealnych. W tej części głos zabrała m.in. Zuzanna Stańska z Moiseum, która prezentowała główne grzechy popełniane przy projektowaniu muzealnych aplikacji mobilnych, oraz Agata Pietrzyk z Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, która opowiadała o najnowszej odsłonie działań Ośrodka Edukacji Muzealnej.

Po trzecie, WAM było też okazją do wspólnego zwiedzania warszawskich muzeów. Zwiedzanie w gronie przedstawicieli instytucji muzealnych i organizacji wspierających muzea z całego świata sprzyjało wymianie myśli; zwiedzaniu Zachęty towarzyszyło dodatkowo wydarzenie z cyklu Invasioni Digitali. Po czwarte, w ciągu tych dwóch intensywnych dni odbył się także warsztat dla wszystkich uczestników konferencji. Zajęcia dotyczyły przebiegu procesu twórczego w muzeum. Warsztat poprowadzili Sebastian Wacięga i Piotr Idziak z Małopolskiego Instytutu Kultury.

Formuła rozwinięta w ramach drugiej konferencji We Are Museums to zatem twórcze połączenie sesji, warsztatów i wspólnego zwiedzania wystaw. Jako przestrzeń dla tego intensywnego i twórczego spotkania znakomicie sprawdziło się Muzeum Etnograficzne, z dostosowanym na potrzeby spotkań atrium, i Warszawa, z licznymi muzeami i lokalami na barkach pływających po Wiśle o zachodzie słońca:). O przebiegu warsztatów i wnioskach z wybranych sesji będziemy informować w dalszych postach.
Fotorelacja na flickr

Spotkanie adresowane jest nie tylko do pracowników muzeów, ale także do osób zaangażowanych w świat kultury, studentów i badaczy zainteresowanych trendami z pogranicza świata muzeów i mediów.

Wśród prelegentów będą m.in: Seb Chan (Smithsonian Cooper-Hewitt, National Design Museum, USA), Andrew Lewis (Victoria & Albert Museum, UK), Becky Manson (Tate, UK), Mirjam Wenzel (Jewish Museum, DE), Kajsa Hartig, (Nordiska Museet, SE), Sarah Hromack (Whitney Museum of American Art, US), Silvia Filippini-Fantoni (Indianapolis Museum of Art, USA), Elise Albenque (Palace of Versailles, FR). Główne zagadnienia, które zostaną poruszone podczas wystąpień dotyczą nawiązywania więzi z publicznością.

Rejestrować na konferencję można się tutaj: We Are Museums.

We Are Museums jest wspierane Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Institut Francais, British Council, Goethe Institut, Fundację Orange, Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów, Invasioni Digitali, Herito oraz Nemo.

Lawinowo przybywa nowych technologii, które mogą być wykorzystane w muzeach: przewodników audio, gier, aplikacji do telefonów komórkowych, interaktywnych narzędzi internetowych itd. Jak korzystać z rosnących możliwości, tak by nowe narzędzia dobrze służyły zwiedzającym?

Możliwości działania muzeów z wykorzystaniem nowych technologii były prezentowane na konferencji w Wilnie
w 2013 roku (We Are Museums). Praktyczne wskazówki przedstawił Loic Tallon – specjalista do spraw urządzeń przenośnych w nowojorskim Metropolitan Museum of Art, założyciel firmy Pocket Proof i autor międzynarodowych badań na temat zastosowania technologii mobilnych w muzeach (raporty badawcze: 2013, 2012, 2011, 2009). Poniżej przedstawiam luźne, nieautoryzowane streszczenie jego wypowiedzi.

Nie ulegać czarowi nowości
Nie skupiać się na nowych technologiach, ale na celach. W pierwszej kolejności należy zdefiniować cel (np. edukacyjny, informacyjny), jaki chcemy osiągnąć, a następnie dobierać optymalną (niekoniecznie najnowszą) technologię do obranego celu. Technologie i aplikacje są odpowiedzią na postawione cele muzeum.

Precyzyjnie określić cel i grupę docelową odbiorców
Wprowadzenie multimediów do muzeów jest „projektowaniem doświadczeń zwiedzającego muzeum”. Dlatego warto zastanowić się nie tylko, po co chcemy użyć danego narzędzia, ale również bardzo dokładanie opisać grupę odbiorców – tak by dobrze poznać ich potrzeby, motywacje, sposób uczenia się czy pozyskiwania informacji. Odbiorca zdefiniowany jako „młodzież” lub „seniorzy” jest zbyt ogólny i niewystarczający.

Korzystać z pracy zespołowej
Do tworzenia nowych rozwiązań komunikacyjnych w muzeum (audioprzewodniki, aplikacje na telefony komórkowe itd.) warto zaangażować przedstawicieli różnych działów muzeum – edukatorów, kuratorów, osoby ds. promocji oraz specjalistów od nowych mediów. Zwłaszcza w początkowej fazie prac warto poznać różne perspektywy na planowane przedsięwzięcie. W zespołowym działaniu szczególnie przydatna jest warsztatowa forma pracy.

Dbać o prostotę tworzonych rozwiązań (zasada KISS – Keep it simple, stupid)
Nie komplikować bez potrzeby. Dbać o prostotę wykonania i funkcjonalności tworzonych narzędzi i wdrażanych rozwiązań.

Druga konferencja z cyklu We Are Museums odbędzie się w dniach 5–6 czerwca 2014 roku w Warszawie.

6-7 czerwca 2013 roku Wilno stanie się sercem innowacji i rozwoju sektora kultury i muzeów w regionie. W tym czasie będzie miała miejsce pierwsza edycja bezpłatnej konferencji dla przedstawicieli muzeów i instytucji kultury “We are Museums” o unikalnym, warsztatowym formacie. Konferencja odbędzie się Centrum Sztuki Współczesnej w Wilnie.

Konferencja przeznaczona jest dla 150 uczestników z krajów Państw Bałtyckich, Polski i Skandynawii, przede wszystkim dla pracowników muzeów oraz instytucji kultury, ale także dla osób zajmujących się innowacjami i “digital economy”. W wydarzeniu mogą również brać udział studenci i badacze zainteresowani najnowszymi rewolucyjnymi ideami oraz trendami w świecie muzeów. Konferencja będzie doskonałą szansą na spotkanie oraz poznanie się pracowników muzeów z regionu, co pozwoli na rozprzestrzenianie się idei i nawiązanie współpracy między instytucjami. Przed konferencją na stronie “We are Museums” zostanie opublikowany blog mający zachęcić do wymiany i budowania wiedzy jeszcze przed samym wydarzeniem.

Co odróżnia “We are Museums” od innych konferencji to założenie aktywnego udziału uczestników w wydarzeniu i co za tym idzie, jego warsztatowy charakter. Zaproszeni speakerzy stworzą wraz z uczestnikami grupy robocze i będą prowadzić warsztaty mające pomóc stworzyć strategie muzealne, wykorzystujące dostępne media i narzędzia oraz pasujące do specyfiki i rozmiaru danej instytucji.

W “We are Museums” swój udział potwierdzili wybitni eksperci muzealni i pionierzy w swoich dziedzinach z kilkunastu prestiżowych muzeów o międzynarodowym znaczeniu. Na konferencji wystąpią: Marc Sands (Tate, UK), Laurent Gaveau (Château de Versailles, FR), Martijn Pronk (Rikjsmuseum, NL), Sarah Hromack (Withney Museum of Art, US), Paco Link (Metropolitan Museum of Art), Samuel Bausson (Musée de Toulouse, FR), Loic Tallon (Pocket Proof, UK), Carolyn Royston (Imperial War Museum, UK), Ineta Zelca Simansome (Creative Museum, LV), Neil Bates (Europena, NL), Jenna Brenning (Tumblr, US), Donatas Saulevicius (Limis, LT) and Julien Dorra (Museomix, FR). Będą oni dzielić się swoimi poglądami i doświadczeniami na temat sposobów angażowania publiczności muzealnej i budowania muzeów o partycypacyjnym charakterze.

“We are Museums” to całkowicie bezpłatna konferencja, działająca na zasadzie “zapłać ile chcesz”. Całe wydarzenie będzie odbywało się wyłącznie w języku angielskim.

Ze względu na ogarniczoną ilość uczestników, sugerujemy jak najszybsze zarejestrowanie się na stronie konferencji. Rejestracja otwarta zostanie 18 Marca.

We are Museums organizowane jest przez Buzzeum, francuską agencję nowych mediów i komunikacji ukierunkowaną na muzea i instytucje kultury. Polskim partnerem konferencji jest firma Moiseum specjalizująca się w rozwiązaniach technologicznych dla kultury.

Hasłem przewodnim drugiej debaty z cyklu organizowanego przez NIMOZ, która odbyła się w Łodzi, było „muzeum w środowisku lokalnym”, a zatem – jak dopowiadają organizatorzy – muzeum jako element rozwoju lokalnego; jego funkcjonowanie w polityce regionalnej oraz lokalnej polityce rozwoju prowadzonej przez władze samorządowe. Punktem wyjścia dla debaty był tekst Elżbiety Hibner, który przeczytać można na stronie NIMOZ, zatytułowany „Muzea jako podmioty rozwoju społecznego i gospodarczego. Promocja nowych metod zarządzania. Adaptacja systemu prawa.” Zadaniem panelistów (pośród których była sama autorka tekstu – Elżbieta Hibner oraz Jarosław Suchan – dyrektor Muzeum Sztuki w Łodzi, Mieczysław Kuźmicki – współtwórca Muzeum Kinematografii w Łodzi, a także – w trzeciej części – Piotr Górajec, kierownik projektu Akademia Zarządzania Muzeum) była próba zidentyfikowania najważniejszych problemów i wyzwań stojących przed muzeum w odniesieniu do jego funkcjonowania w środowisku lokalnym. Ciężar, zgodnie z założeniem debaty, położony został na problem relacji muzeum z organizatorem.
Paneliści jednogłośnie uznali niedofinansowanie, często wynikające ze złych relacji – czy też braku relacji – pomiędzy muzeum i organizatorem, za główne źródło problemów polskich muzeów. Nieco odmiennie jednak zapatrywali się na kwestię możliwych rozwiązań tego problemu. Elżbieta Hibner zdecydowanie opowiada się za podjęciem przez muzea – obok działalności statutowej – także działalności gospodarczej. Uprzedzając od razu potencjalne obawy, że takie stanowisko zakłada komercjalizację i instrumentalizacje zbiorów muzealnych, zaproponowała ona wyraźne określenie linii demarkacyjnej, która oddzielałaby oba typy działalności. Proponowana przez nią działalność gospodarcza, np. działalność wydawnicza, gastronomia, pamiątkarstwo, miała by w zamyśle stanowić ważne źródło finansowania muzeum. Ponadto, koncepcja Hibner zakłada pobudzanie w pracownikach muzeów „ducha przedsiębiorczości” oraz odpowiednią edukację tych pracowników przez upowszechnianie dobrych praktyk, a także organizację jednostek działalności gospodarczej oraz promocję i marketing produktów gospodarczej działalności muzeów. Koncepcja ta wymagałaby także zmian w prawie oraz wprowadzenia zapisów mogących ułatwić muzeum prowadzenie takiej działalności. Wreszcie, Hibner postuluje zbliżenie się muzeów do sektora biznesowego, by tym łatwiej mogły one wejść w kontakt z potencjalnymi sponsorami.
Jarosław Suchan, w odpowiedzi na te postulaty, poruszył problem utrudnień prawnych, jakie napotykają muzea starając się o prywatny sponsoring. Punktem wyjścia jego wypowiedzi było jednak odwołanie do misji muzeum, które miało na celu podkreślenie, że celem istnienia tych placówek nie jest (i nie powinna być?) działalność zarobkowa. Problem, zdaniem Suchana, leży gdzie indziej: środków na kulturę nie jest za mało, ale są źle dystrybuowane i często marnują się z powodu źle sformułowanych przepisów. Jako dowód na poparcie pierwszej części tej tezy, Suchan wskazał na wielkie festiwale i eventy – np. koncert na otwarcie polskiej prezydencji w UE – które otrzymują ogromne dofinansowania. Zaproponowanym przez niego sposobem na rozwiązanie drugiego problemu (sztywne i źle sformułowane przepisy) jest deregulacja prawa. To zaś – co sam przyznał – nie będzie możliwe bez wzajemnego zaufania organizatorów i dyrektorów placówek muzealnych. Temat zaufania we wzajamenych stosunkach uznał za kluczowy także obecny wśród publiczności Paweł Jaskanis (p.o. przewodniczącego PKN ICOM).
Mieczysław Kuźmicki, podobnie, nadzieję na rozwiązanie problemu widzi raczej w zmianach w istniejącym prawie, niż perspektywach potencjalnej działalności gospodarczej. Tak jak Jarosław Suchan, za niepokojące uważa szczodre finansowanie ze środków publicznych “eventów” (przynależących, jak to określili paneliści, do “kultury jarmarku”) przy jednoczesnym niedofinansowaniu muzeów. Jako jedną z poważnych trudności wskazał także wymagany przy staraniu się o granty wkład własny, który zazwyczaj przekracza możliwości muzeum. Proponowanym przez niego rozwiązaniem jest utworzenie w budżecie miejskim rezerw celowych, które w takich sytuacjach mogłyby zostać wykorzystane przez muzea i instytucje kultury, co – jak stwierdziła Elżbieta Hibner – ze względów prawnych jest aktualnie niemożliwe.
Po dwóch pierwszych częściach, zdominowanych w przeważającej mierze przez dyskusję o finansach, w części trzeciej, poświęconej edukacji, Piotr Górajec przedstawił ideę i program Akademii Zarządzania Muzeum. Szczegółowe informacje na jej temat znaleźć można tutaj.
Z całą pewnością podczas łódzkiej debaty wspomniano wiele ważnych problemów, z jakimi borykają się polskie muzea. Wiele powiedziano także o konkretnych problemach samej Łodzi i funkcjonujących w niej placówek. Istotnym gościem spotkania był pondto obecny na sali przestawiciel Związku Powiatów Polskich, który gorąco zapewniał o gotowości do współpracy, starając się jednocześnie reprezentować punkt widzenia “drugiej strony sporu”. Debata pozostawia jednak pewne wątpliwości i niedosyt. Wąpliwości wywołuje zbyt łatwe wyostrzanie opozycji pomiędzy tym, co określone zostało “kulturą jarmarku” a działalnością muzeów. Z całą pewnością, pobrzmiewa w tej opozycji echo obawy przed komercjalizacją muzeów, jednak jednogłośne zaliczenie festiwali i imprez o dużej skali do “kultury jarmarku” wydaje się dużym uproszczeniem. A niedosyt? To, czego zabrakło, to rozmowa o samej społeczności lokalnej – która stanowi przecież część “środowiska lokalnego” – i potencjalnych zwiedzających. Jest to temat nie mniej istotny dla debaty o muzeach i należy liczyć na to, że któraś z kolejnych odsłon debaty zostanie poświęcona zagadnieniom związanym z publicznością muzealną.

Całej debaty będzie można niebawem wysłuchać na kanale YouTube NIMOZ.

W programie spotkania znajdą się m.in.: cyfryzacja zasobów, standardy procesu digitalizacji, cyfryzacja dzieł kultury w kontekście przemian mentalnych i społecznych, udostępnianie zasobów dziedzictwa kulturowego przez Internet a także ochrona danych w zbiorach cyfrowych.
Uczestnicy spotkania będą mieli do wyboru trzy sesje tematyczne: wirtualne muzea, cyfrowe biblioteki, elektroniczne archiwa.

Dzięki uprzejmości CPI, nasi odbiorcy otrzymają rabat w wysokości 5%. Formularz zgłoszeniowy uwzględniający zniżkę można znaleźć tutaj. Dodatkowym atutem może być także miejsce spotkania – Centrum Nauki Kopernik.

Małopolski Instytut Kultury objął patronatem to wydarzenie.

W dyskusji podsumowującej część konferencji dotyczącej promocji muzeów w miastach zagranicznych wezmą także udział Joanna Hajduk z Dynamiki Ekspozycji i Kinga Kołodziejska z Wirtualnych Muzeów Małopolski.

Wyjątkową atrakcją trzydniowego spotkania będzie możliwość zwiedzenia największego w Europie podziemnego muzeum znajdującego się pod płytą Rynku Głównego. Oficjalne otwarcie nowej multimedialnej i interaktywnej ekspozycji w podziemiach nastąpi 24 września o godz. 20.00.

Konferencja ma charakter zamknięty.

Szczegółowy program